forum opiekunów osób chorych na alzheimera

Pozwolę sobie jeszcze przytoczyć fragmentu wstępu do Raportu o sytuacji chorych na Alzheimera.Rzecznik Praw Obywatelskich, pani prof. Irena Lipowicz pisze wręcz o dyskryminacji i wykluczeniu chorych na Alzheimera i ich opiekunów: „Sprawy dyskryminacji osób chorych na chorobę Alzheimera w Polsce były często spychane na drugi plan Szacuje się, że nawet 17 proc. chorych na alzheimera przejawia nadpobudliwość nie tylko ruchową, ale również seksualną. Powoduje to niestandardowe zachowania nie tylko w domu, ale również w miejscach publicznych. Chory może mieć skłonności do rozbierania się czy wykonywania gestów wskazujących na pobudzenie seksualne. W takich Liczba przypadków choroby Alzheimera rośnie gwałtownie, a obecne leczenie daje ograniczone efekty. Pilnie potrzebne są nowe leki, ale też lepsze metody diagnostyczne. Nad jedną z nich pracują - w ramach Alzheimer Prediction Project - eksperci z Poznania, którzy nadal szukają ochotników do badań - mówi PAP psychiatra dr n. med. Marcin Górniak. W 2014 roku opublikowano dane na temat tej choroby w Polsce w Raporcie Rzecznika Praw Obywatelskich: „Sytuacja osób chorych na chorobę Alzheimera a Polsce”, w którym określono liczbę chorych na 5,7–10% [4], co w przeliczeniu na liczby określa od 300 000 do 500 000 osób. tel: (+48) 793 413 489, e-mail: fundacjawsparcie@os.pl. Szczegóły oferty dostępne są na stronie: www.fundacjawsparcie.eu w zakładce projektu “deMemo”. Fundacja Wsparcie zaprasza do udziału w de MEMO, czyli programie edukacji i wsparcia dla osób cierpiących na chorobę Alzheimera i inne zespoły otępienne oraz ich rodzin i opiekunów. Bywa i tak, że u opiekunów rodzinnych pojawia się wypalenie - rozumiane jako przeciążenie opieką. Wypalenie (w przeciwieństwie do obniżonego nastroju i apatii) nie jest momentem lub krótkotrwałym kryzysem, lecz procesem. Na początku opiekun ma poczucie, że zadania, które są przed nim postawione, są dla niego zbyt trudne. permainan softball berasal dari olahraga tradisional yakni. Choroba Alzheimera, której skutkiem są zaburzenia funkcji mózgu, jest najczęściej występującym schorzeniem otępiennym. Z uwagi na jej postępujący przebieg, który doprowadza do znacznego upośledzenia funkcjonowania bliskiej osoby, opieka nad chorym jest bardzo trudna. Dlatego wiedza na temat choroby, jej symptomów oraz odpowiedniego postępowania ułatwia opiekę i pozwala pokonać przeciwności, jakie niesie „Alzheimer”. Choroba dotyczy zwykle osób po 65 roku życia. Jej przyczyna nie została dotychczas poznana, zakłada się duży wpływ czynników środowiskowych oraz innych chorób na które cierpi pacjent (zaburzenia dotyczące układu krążenia, cukrzyca). Choroba przyczynia się do zaniku kory mózgowia poprzez odkładanie się w neuronach nieprawidłowego białka zwanego amyloidem. Charakterystycznymi objawami są zaburzenia pamięci, zmiany nastroju, zaburzenia funkcji poznawczych oraz zmiany zachowania. Bardzo ważna rola opiekuna Największe znaczenie dla pacjenta z chorobą Alzheimera ma jego opiekun, który wraz z jej postępem wspomaga funkcjonowanie chorego w otoczeniu. Jednym z ważniejszych zaburzeń pojawiających się u chorych jest zanik pamięci – dlatego tak istotne są codzienne ćwiczenia z chorym usprawniające jej działanie. Należy powtarzać informacje dotyczące tożsamości chorego oraz najbliższej rodziny. Bardzo pomocne jest wspólne oglądanie albumów rodzinnych oraz wspominanie przeszłości. Niektórzy chorzy mogą też rozwiązywać proste quizy oraz krzyżówki (pobierz przykładowe testy: TEST1 oraz TEST2; do otworzenia plików PDF wymagany jest program Adobe Reader). Już w początkowym okresie choroby pacjenci mają problemy z nazywaniem przedmiotów oraz wyrażaniem własnych potrzeb. Należy mówić półgłosem, patrząc w oczy, a także trzymać go za rękę. Ważna jest więc odpowiednia komunikacja, która pozwala to choremu poczuć się bezpiecznie. W kontaktach należy używać krótkich, prostych i jasnych poleceń. Należy je kilkakrotnie powtarzać. Często chorzy na chorobę Alzheimera są zagubieni w przestrzeni mają problemy z odszukaniem drogi do łazienki, a co gorsza do domu. Z myślą o bezpieczeństwie należy chorego wyposażyć w identyfikator. Najlepszym sposobem jest założenie bransolety lub łańcuszka, zawierających wygrawerowane dane kontaktowe. Należy pamiętać, także o ćwiczeniach fizycznych i spacerach, które pozwolą choremu dłużej zachować sprawność ruchową. Jak przygotować mieszkanie? Wraz z postępem choroby coraz bardziej ograniczona zostaje samodzielność pacjenta. Dlatego należy odpowiednio przystosować mieszkanie do potrzeb chorego oraz zapewnić mu bezpieczeństwo. Pokój chorego powinien być jasny, wyposażony w znane choremu meble. Z podłogi należy zlikwidować dywaniki, progi, kable elektryczne, zabezpieczyć okna, drzwi balkonowe, gniazdka elektryczne oraz krawędzie mebli. Ponieważ tacy pacjenci mają często problemy z załatwianiem potrzeb fizjologicznych warto także zabezpieczyć podłogę zmywalną wykładziną, która ułatwia utrzymanie czystości. Jeżeli chory spędza wiele godzin dziennie w pozycji siedzącej należy położyć na fotelu poduszkę przeciwodleżynową, a także umieścić podparcie na nogi zapobiegające rozwojowi obrzęków. Powinniśmy także wyposażyć kuchenkę gazową w zawór odcinający dopływ gazu. Bardzo istotne jest także wprowadzenie zmian w łazience. Należy wyposażyć ją w poręcze umożliwiające korzystanie z wanny oraz maty antypoślizgowe. Jeżeli chory ma trudności z wstawaniem lub siadaniem w wannie warto także zamontować siedzisko. Wskazane jest także usunięcie z drzwi zamka pozwalającego na zamykanie się pacjenta od wewnątrz. Polecane dla Ciebie tabletka, koncentracja, pamięć zł żel, naczynka, zmęczenie, bez parabenów zł kapsułki, odporność, niedobór witamin zł Jak ubrać i zadbać o higienę chorego? Chory w przebiegu choroby coraz bardziej zaniedbuje czynności fizjologiczne, a także przestaje dbać o higienę. W początkowym okresie należy pacjenta przyzwyczajać do kąpieli o tej samej porze dnia. Opiekun powinien pomóc choremu w namydleniu się oraz opłukaniu. Należy bardzo uważać w trakcie wchodzenia i wychodzenia z wanny, gdyż wtedy ma miejsce duża liczba wypadków. Drogę do toalety należy oznaczyć dobrze widocznymi znakami, a także w nocy zostawić tam włączone światło. W miarę postępu choroby chory nie potrafi zasygnalizować, iż odczuwa potrzebę fizjologiczną. Wtedy bardzo przydatne okazują się podkłady na łóżko, higieniczne wkładki oraz pieluchomajtki. Na rynku dostępna jest duża ilość różnych modeli dostosowanych do wieku, płci oraz stopnia zaburzenia kontroli oddawania moczu i stolca. Po każdym zanieczyszczeniu należy chorego umyć. Zaburzenia pamięci oraz postępujące ograniczenie sprawności ruchowej sprawia, że osoba z chorobą Alzheimera odczuwa coraz większe trudności z ubieraniem i rozbieraniem się. Ma problemy z odróżnieniem części ubioru oraz ich odpowiednim przeznaczeniem. Poszczególne części garderoby powinny być wykonane z naturalnych włókien i łatwe do prania. Ubrania powinny być ułożone w odpowiedniej kolejności, tak aby chory wiedział jak je zakładać. W miejsce guzików ubrania powinny być wyposażone w rzepy lub zamki błyskawiczne. Warto także zastąpić sznurowadła obuwiem wsuwanym lub zapinanym na rzepy. Jak odżywiać pacjenta? Zwykle chorzy, jeżeli nie cierpią na inne schorzenia (np. cukrzyca), nie wymagają diety. Mogą jednak cierpieć z powodu zaburzeń łaknienia. Zapominanie przez chorych o spożyciu pokarmu może spowodować przekarmienie. Jeżeli więc chory domaga się kolejnego posiłku powinno się odwrócić jego uwagę lub podać do spożycia owoce. Postęp choroby skutkuje osłabieniem zdolności odczuwania pragnienia oraz głodu, należy więc zadbać o spożycie przez chorego odpowiedniej ilości pożywienia oraz płynów. Bardzo ważne jest, aby osoba z chorobą Alzheimera jak najdłużej odżywiała się samodzielnie. Jak zachować aktywność chorego? Bliska osoba pomimo postępu choroby powinna wykonywać różne obowiązki domowe. Tego rodzaju aktywność spowalnia przebieg choroby Alzheimera, sprawia choremu przyjemność, a przede wszystkim zapewnia poczucie bycia potrzebnym. Należy umożliwić choremu wykonywanie głównie tych czynności, które lubił robić w przeszłości. Może pomagać w pracach ogrodowych, w sprzątaniu, w przygotowaniu posiłków. Ważne jest też wykonywanie z bliskim lekkich ćwiczeń gimnastycznych, a także wspólne spacery, które pozwalają dłużej zachować zdrowie. Warto także jak najwięcej rozmawiać z chorym. W początkowych okresach dużą przyjemność zapewnia czytanie tekstów i gazet, natomiast z czasem wraz z pogorszeniem stanu należy zastąpić je oglądaniem książek z obrazkami oraz słuchaniem tekstu czytanego przez opiekuna. Pomoc finansowa Pacjenci dotknięci choroba Alzheimera mogą korzystać z wielu form pomocy finansowej. Przede wszystkim osobie powyżej 75 roku życia przysługuje niezależny od wysokości dochodu zasiłek pielęgnacyjny. Dodatkowo zasiłek ten mogą pobierać osoby młodsze pod warunkiem orzeczenia stwierdzającego niepełnosprawność. Choroby otępienne pozwalają na ocenę stopnia niepełnosprawności jako znaczny. Chory może także otrzymać zasiłek okresowy lub celowy, które można przeznaczyć na środki czystości, leki, opatrunki. Dodatkowo można ubiegać się o dofinansowanie z Państwowego Funduszu Rehabilitacyjnego Osób Niepełnosprawnych do sprzętu pielęgnacyjnego lub rehabilitacyjnego. Jeśli nadal mamy pytania dotyczące pomocy finanowej dla chorych na Alzheimera dodatkowe informacje można uzyskać pod bezpłatnym numerem telefonu 0 800 533 335, a także w Ośrodkach Informacji dla Osób Niepełnosprawnych. Wsparcie opieki nad chorą osobą Chora osoba powinna być leczona w otoczeniu które dobrze zna. W momencie, kiedy dalszy pobyt bliskiego w domu staje się niemożliwy, można skorzystać z pomocy instytucji stworzonych z myślą o opiece nad osobą niepełnosprawną. Należą do nich domy pobytu dziennego oraz domy pomocy społecznej i zakłady opiekuńczo – lecznicze. Chory może przebywać w placówkach opiekuńczych na wniosek własny lub najbliższej rodziny za zgodą osoby zainteresowanej. Pobierz przykładowe testy usprawniające pamięć pacjenta z chorobą Alzheimera: TEST1 oraz TEST2. Do otworzenia plików PDF wymagany jest program Adobe Reader. Twoje sugestie Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym. Zgłoś uwagi Polecane artykuły Jak zadbać o wzrok dziecka w roku szkolnym? Prawidłowe widzenie jest jednym z kluczowych elementów w efektywnym procesie edukacji dziecka. Tymczasem, okazuje się, że znaczna część dzieci w wieku szkolnym ma problemy ze wzrokiem. To z kolei przekłada się na trudności z nauką, a nawet problemy wychowawcze. W przeciwieństwie do osób dorosłych z zaburzeniami widzenia, dzieci rzadko same zgłaszają tego typu problemy. Powody są prozaiczne - często nie są po prostu świadome, że można widzieć lepiej. Dlatego to rodzice powinni być szczególnie czujni. Oczywiście ważne jest nie tylko reagowanie na alarmujące sygnały, ale również profilaktyka… Zwolnienie z zajęć WF. Czy może je wystawić lekarz okulista? Aktywność fizyczna w ramach zajęć WF jest niezwykle istotna dla prawidłowego rozwoju dziecka. Rodzice nie powinni z niej tak łatwo rezygnować, zwłaszcza, że skutki mogą być dramatyczne (otyłość, podwyższone ciśnienie tętnicze, wady postawy, niska wydolność organizmu). Niekiedy istnieją jednak uzasadnione przesłanki zdrowotne ku podjęciu takiej decyzji. Czy są wśród nich dolegliwości okulistycznej natury? Jaskra normalnego ciśnienia – czym jest? Jak się ją leczy? Większość pacjentów kojarzy jaskrę wyłącznie z podwyższonym ciśnieniem wewnątrzgałkowym. Tymczasem tak naprawdę mianem jaskry określa się wieloczynnikową grupę chorób, których wspólnym mianownikiem jest postępująca neuropatia (uszkodzenie) nerwu wzrokowego, a w efekcie ubytki w polu widzenia lub nawet nieodwracalna utrata wzroku (dlatego tak ważne są regularne kontrole okulistyczne). Owszem, podstawowym czynnikiem ryzyka powstania tej neuropatii jest zbyt wysokie ciśnienie wewnątrzgałkowe (jego statystyczna norma wynosi od 10 do 21 mm Hg). U części pacjentów nie ma jednak związku między jego wysokością a progresją neuropatii nerwu wzrokowego. Mowa wówczas o tzw. jaskrze normalnego ciśnienia. Co to jest astygmatyzm? Postępowanie i przyczyny „Jestem krótkowidzem”, „Jestem dalekowidzem” – takie określenia oddziałują na naszą wyobraźnię i rzadko pojawia się problem z ich zrozumieniem. Nieco inaczej jest z astygmatyzmem (zwanym również niezbornością). Tymczasem to powszechnie występująca wada wzroku. Uważa się, że nawet ponad dwie trzecie osób dorosłych ma astygmatyzm. Oczywiście astygmatyzm może być krótkowzroczny i nadwzroczny, czyli, mówiąc potocznie, minusowy i plusowy. Co jest zatem istotą tej wady wzroku? Jak można ją korygować? Stymulacja wzroku niemowlaka Noworodek widzi jedynie mglisty zarys tego, co osoba dorosła. Do końca pierwszego roku życia rozwój tych początkowo niedoskonałych funkcji widzenia przechodzi imponującą, wręcz etapową przemianę. Warto znać poszczególne stadia i wiedzieć jak wspierać doskonalenie się tego procesu. Czy rzeczywiście mądrym rozwiązaniem są kolorowe karuzele i pstrokate zabawki wieszane nad dzieckiem już w pierwszych dniach jego życia? A może lepsze są dla niego te nieskomplikowane, czarno-białe? Dbajmy o oczy latem Powszechnie przyjmuje się, że słońce wpływa niezwykle korzystnie na nasze zdrowie. Można tu przytoczyć szereg artykułów naukowych na temat jego oddziaływania choćby na nasz układ kostny czy odpornościowy. Oczywiście rozwinęła się także świadomość jakie może mieć skórne konsekwencje nadmierna ekspozycja na promieniowanie UV (nie tylko w kwestii ewentualnych zmarszczek). Nadal jednak raczkuje wiedza na temat wpływu promieni słonecznych na kondycję narządu wzroku. Jaki wpływ ma słońce na nasze oczy? Jak je chronić? Czy warto zakupić okulary przeciwsłoneczne lub okulary fotochromatyczne? Choroba Alzheimera w największym stopniu doświadcza chorego, ale pośrednio wpływa także na całe jego otoczenie. Na rodzinie i bliskich osoby z chorobą Alzheimera spoczywa bowiem opieka nad nim. Szacuje się̨, że w Polsce 92% chorych na Alzheimera przebywa w domu od początku choroby, aż do jej końca. Choroba wiąże się̨ z reorganizacją życia nie tylko chorego, ale i – a może przede wszystkim – jego bliskich. Natura schorzenia sprawia, że chory najlepiej czuje się̨ we własnym domu i dobrze znanym otoczeniu. Osoba z chorobą Alzheimera wraz z rozwojem choroby i utratą samodzielności będzie wymagać obecności najbliższych, która będzie stawać się̨ koniecznością, choćby ze względów bezpieczeństwa. Tymczasem realia najczęściej są̨ takie, że osoba z chorobą Alzheimera mieszka sama lub ze współmałżonkiem w podobnym wieku, nierzadko również dotkniętym innym schorzeniem. Dzieci pracują̨ i wychowują̨ własne potomstwo, nierzadko w odległym mieście. Spis treści: Jak pogodzić codzienne obowiązki z opieką nad osobą z chorobą Alzheimera? Nie trzymajmy na wierzchu: Zapewnij sobie pomoc i możliwość wypoczynku Jak pomóc choremu by zachował samodzielność? Wsparcie żywieniowe dla osób z chorobą Alzheimera Ważne jest wsparcie z zewnątrz Jak pogodzić codzienne obowiązki z opieką nad osobą z chorobą Alzheimera? Jedną z podstawowych zasad opieki nad osobą z chorobą Alzheimera jest zapewnienie poczucia bezpieczeństwa i spokoju. W miarę̨ rozwoju choroby konieczne będzie dostosowanie mieszkania dla wygody, ale przede wszystkim bezpieczeństwa chorego i jego otoczenia. Jeśli w kuchni znajduje się̨ kuchenka gazowa, powinna być ona wyposażona w samoczynne odcięcie ulatniającego się̨ gazu lub – najlepiej – powinna zostać wymieniona na płytę elektryczną. Jeśli chory nie jest w stanie samodzielnie gotować, ciepłe posiłki można zostawiać mu w termosie. Zawartość szafek w całym mieszkaniu warto opisać oraz przykleić kartki do mebli. W komunikacji z chorym na Alzheimera świetnie sprawdza się tablica korkowa, gdzie możemy zostawiać informacje: „Jestem w pracy, wrócę̨ o 17:00, obiad jest w termosie”, zmniejszające u osoby z chorobą Alzheimera przebywającej samotnie w domu poczucie niepokoju i dezorientacji. W głównych pomieszczeniach zawiesimy duże zegary, a w jednym z nich – kalendarz, najlepiej z wyrywanymi kartkami lub przesuwanym „okienkiem”. Nie trzymajmy na wierzchu: ważnych dokumentów, dużych kwot pieniędzy, kluczyków do samochodu. Schowajmy w zamykanych szafkach niebezpieczne środki chemiczne i leki, usuńmy z zasięgu chorego zbędne bibeloty, zwłaszcza szklane. Pod dywany podłóżmy specjalne maty zapobiegające ich ślizganiu się. Jeśli w domu są̨ schody, warto zawczasu pomyśleć o „bramce” zabezpieczającej. Zapewnij sobie pomoc i możliwość wypoczynku Z czasem zdarzyć się̨ może tak, że jedna z bliskich osób – współmałżonek lub dziecko – będzie musiała z czasem przyjąć na siebie rolę głównego opiekuna chorego. Ważne jednak, by główny opiekun osoby chorej miał świadomość tego, że może liczyć na wsparcie, nie tylko fizyczne, ale przede wszystkim psychiczne. Główny opiekun osoby z chorobą Alzheimera musi nauczyć się̨ prosić o pomoc innych członków rodziny, znajomych, czy sąsiadów w opiece nad chorym. Jeśli będzie taka potrzeba, należy zorganizować wsparcie z zewnątrz – w ramach pomocy społecznej lub płatnych usług opieki nad osobami starszymi. W przeciwnym razie opiekun może doświadczyć chronicznego zmęczenia i ciągłego rozdarcia wewnętrznego, dotkliwego zwłaszcza dla opiekunów pracujących zawodowo i wychowujących małe dzieci. Opiekunowie osób chorych na Alzheimera sami są̨ w grupie ryzyka wielu chorób somatycznych i psychicznych, w tym np. depresji. Dlatego pamiętając o bliskich, pamiętajmy też o sobie oraz o konieczności regeneracji fizycznej i psychicznej. Opiekun osoby chorej powinien dbać o własne przyjemności np. zakupy lub spotkania ze znajomymi. Ważne jest takie gospodarowanie własnym czasem aby mieć energię i zapał do opieki nad osobą chorą. Jeśli mamy poczucie, że sytuacja nas przerasta, warto skorzystać ze wsparcia psychologa lub dołączyć do grona osób zmagających się̨ z podobnym problemem. Czasami ulgę̨ przynosi już sama świadomość, że ktoś doświadczył pokrewnych sytuacji i emocji. Jak pomóc choremu by zachował samodzielność? Dla najbliższych kluczowe znaczenie ma to, jak długo chory zachowa samodzielność. Nie zatrzymamy postępu choroby, ale możemy opóźnić jej progres. Na rozwój schorzenia ma wpływ wiele czynników. Obok wsparcia farmakologicznego ważną rolę odgrywa także: rehabilitacja, treningi pamięci, zachęcanie chorego do wykonywania codziennych czynności w domu. Aktywizujmy bliskich w sposób, który i nam sprawi przyjemność poprzez: taniec, techniki relaksacyjne, masaż, wspólne ogadanie rodzinnych zdjęć, pracę w ogrodzie, zabawę̨ z ukochanym psem, malarstwo, muzykę. Dla chorych twórcze działania to wyjątkowe doświadczenie: pozwala im wyrazić emocje, poprawia nastrój, a także buduje poczucie własnej wartości. Wsparcie żywieniowe dla osób z chorobą Alzheimera Leczenie i rehabilitacja powinny być wsparte odpowiednią, zrównoważoną̨ dietą. Dobrym rozwiązaniem wydają się być dobrane przez lekarza specjalistyczne preparaty odżywcze, takie jak dostępny w aptekach bez recepty, Souvenaid. Souvenaid® zawiera unikalną, opatentowaną kombinację składników odżywczych (Fortasyn Connect®), która może mieć korzystny wpływ na funkcje pamięci poprzez wspomaganie procesu powstawania oraz funkcjonowania połączeń synaptycznych w mózgu. W skład preparatu wchodzą̨ między innymi: kwasy tłuszczowe omega-3, urydyna, cholina, witaminy z grupy B, witaminy E i C. Ważne jest wsparcie z zewnątrz Wszelkie informacje na temat dostępnych form opieki nad osobami z chorobą Alzheimera uzyskamy w lokalnym ośrodku pomocy społecznej lub stowarzyszeniu rodzin osób dotkniętych chorobą. Być może w Twoim mieście funkcjonuje rozwiązanie, które świetnie sprawdza się̨ w zachodniej Europie: dzienny ośrodek pobytu dla osób z chorobą Alzheimera, gdzie chorzy w ciągu dnia mają zapewnioną opiekę̨, posiłki, terapię, oraz lubiane przez nich wspólne zajęcia: np. muzyczne czy ruchowe. Witam serdecznie Wszystkich ! Zacznę od tego, że jestem nowym użytkownikiem . Od 2005 zajmuje się Mamą chorą na Alzheimera obecnie tzn od leży (jeszcze trochę wstaje ale to jest już wyjątek. Niestety robię całą prace sama przez 24godz. na dobę , zaczęłam pisać blog w ramach odreagowania no i po to żeby innym opiekunom pomóc w pracy (wiem że każdy przypadek jest inny ale nie ma nigdzie praktycznych podpowiedzi jak sobie radzić w trudnych sytuacjach ).Mnóstwo czytam na temat Alzheimera Ale w tym wszystkim zapomniałam całkowicie o sobie ! Teraz jestem wrakiem człowieka i mam prostą drogę do pokoju bez klamek! Za jakieś 3lata Mama zgaśnie i wtedy nie poradzę sobie z rzeczywistością z normalnym życiem . Jak mam sobie pomóc w warunkach domowych bo obecnie wychodzę tylko z psem z oczywistych powodów ?! Pozdrawiam Joanna

forum opiekunów osób chorych na alzheimera